บทที่ 163 ทิ้งเธอไว้ให้ฉัน

“นี่มันเสียงเอะอะอะไรกัน”

เสียงขัดจังหวะดังขึ้นจากชายหนุ่มที่อยู่ด้านบน ทุกสายตาหันไปมองบันไดวนขนาดใหญ่ ที่ซึ่งร็อกกี้กำลังก้าวลงมาอย่างสุขุม เขาอยู่ในเครื่องแบบกำมะหยี่สีน้ำเงินเข้ม ประดับด้วยลายปักดิ้นทองที่ปกเสื้อและข้อมือ คาดผ้าคาดเอวสีแดงเลือดหมู และมีดาบประดับห้อยอยู่ที่สะโพก เนื้อผ้าหรูหราสะท...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ